In ons laatste seminar werd de groep een kijkje gegund in de kleine gemeenschap waarin harddrugs onderdeel uitmaakt van een dagelijks ritme en een bepaalde lifestyle. Een bijzonder ontroerende ontmoeting met een jonge dertiger: te mager, een trieste lege blik, een verstoord dag nachtritme, schuw en ongemakkelijk in contact en losgeweekt van de eigen gevoelens en familie. Na een zeer moeizame jeugd, gedomineerd door een autoritaire, kille en afwijzende vader heeft de jongeman een nieuw thuis gevonden in de naar zijn idee "warm, tolerante, hartelijke en nimmer oordelende gemeenschap die tot diep in de nacht met geestverruimende middelen het leven zo aangenaam mogelijk tracht te maken". Verslaafd nu aan middelen en een bijzondere context waarin vriendschap, acceptatie, positieve stemmingen en het zorgvuldig verdringen van het verleden en vermijden van de lastige thema's in het heden hem afhouden van de volwassen houding die bij zijn kalender leeftijd past. Hart-verscheurend de drugs die bedoeld waren om de harteloosheid in de vroege jeugd te compenseren. Hartverwarmend hoe de groep hem dezelfde positieve gevoelens heeft laten ervaren in een context zonder drugs. Liefde is wat we allemaal nodig hebben en acceptatie zonder oordeel en vergelijk maakt dat we met vertrouwen fouten durven maken.